سوگند به شبنم هایی که پیش از بیدارشدن خورشید به دنیا می ایند وبه گلهایی که خوشبوتراز همه خاطره های زمین هستند از عشق گفتن ونوشتن اسان نیست. عشق کوچه ایست که اهنگ اشتیاق قلبها را میتوان شنید.

تو از عشق چه میدانی؟ اولین بار کجا عاشق شدی؟چه وقت با اوحرف زدی؟چه کسی به تو گفت عشق چه رنگی است؟

با عشق می توان حرف زد. باعشق می توان راه رفت.می توان گریه کرد.می توان همه ی دیوار ها را برداشت وبه جای ان پنجره کاشت .

بی تو یک بوسه فراموش شده ام ، یک شعر پر از غلط، یک پرنده بی آسمان، یک رویای ناتمام. من بی تو بهاری غریبم که در برف متوقف مانده .یک جویبار سرد که هیچ وقت به دریا نمی رسد.

                            امیدوارم همیشه عاشق باشید

منتظر نظرهاتون هستم    

تنها عشق تو را به گرمی یک سیب  می کند مأنوس

کاشکی یه روز باهم دیگه سوار قایق میشدیم

                                         دوراز نگاه آدما هردو مون عاشق می شدیم

                                      کاشکی بجز من هیچ کسی اینقدر زیاد دوستت نداشت

                                                               یا که دلت عشق منو اول عشقاش می گذاشت

                                         بریم یه جا که دلها رو با یک اشاره نشکنن

                                                    جایی که ما باید بریم پشت در زندگیه

                                                                           عادت مردمش فقط عشقه و آوارگیه

وقتی او رفت گویی همه چیزم رفت امیدها ، شادی ها ، نگاه ها  ، سکوت ها  . ای کاش می آمد و از تنهایی نجاتم می داد . ای کاش آخرین بار چشمم به چشمش می افتاد و دوباره نگاه های پر مهرش را میدیدم . تبسم روی لبانش را ، گرمی دستانش را. آری با اینکه همه وجودم را سوزاند ، چشم به راهش هستم . هر کس را می بینم گویی صورت او جلوی چشمانم است .امیدوارم تا شاید یک بار دیگر ، در با دستهای گرم او باز شود وی خ های درونم را آب کند. بازهم امیدوارم و به خاطر همین امید است که می گویم:

آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست

                                                          هرکجا هست خدایا به سلامت دارش